 |
| . |
එදා මෙදා තුර කඳුලට විවර වු දෑස් පියන් පත් කවුලු වසා
ලයේ ගලා ගිය සෙනෙහයෙ සුව සිනා පිරූ රත් දෙතොල පියා
මිලාන වී ගිය රෝස කුසුම් පෙති කම්මුල් සුදුමැලි පාට පොවා
දෑත ලයේ බැඳ අවසන් ගමන්ට සොඳුරිය මට නොකියාම ගියා …
දෑස් කවුලු පත් පලා කඳුලු කැට වෑහෙද්දි මගෙ දෑස් අගින්
කාත් කවුරුවත් වෙතත් හිතයි මට පාත් වෙන්න ඔය මුවට උඩින්
ඈත්ව යන්නට සමුගෙන කවුරුත් ඔබෙ මුව දොවතත් සුව්ඳ පැනින්
මාත් මගෙ හිතටත් ඔබ සුවඳයි ඈත් නොවේමයි ඒ සුවඳින්
එදා මෙදා තුර කඳුලට විවර වු දෑස් පියන් පත් කවුලු වසා....
ඊයේ ඉපදි අද මිය යන්නට පෙරුම් පුරා ගෙන උපන් ලයේ
හීයේ වේගෙන් අහස උසට බැඳි ආදර ලෝකය හෙටත් තියේ
ඒත් ඉතින් දැන් සොඳුරියෙ ඔබ නැත ඇයි මේ ලොව මා තනිව ගියේ
ආයේ දවසක එක හිත් ඇත්තන් වී අපි ඉපදෙමු එකට ප්‍රියේ
එදා මෙදා තුර කඳුලට විවර වු දෑස් පියන් පත් කවුලු වසා....
